Bugün ruhumun sema ya varmasını o kadar çok istedim ki. Rüzgârların beni asi zannetmesinden korktum. Soğuk ölümlerin kol gezdiği bu şehirde. Yalnızlığı kaderime boğdurup anılarımı sırtıma yükleyip gitmek isterim.
İnsanın gözleri buz tutar mı hiç? Gecenin sarhoşluğunda buğulu gecelerinde gölgesinde gezerken ben gözlerimi mahzenlerde sakladım.
Yanına bir yığın solgun derdim. Soğuk ölümlerin kol gezdiği şehirde acılarımı savurup hayallerimi suya bırakmak istedim. Koynumda ıssız bir çöl ıslak umudumu hayallerime bağlarken. Tek gerçek kirpiklerimde olan kar tanesi gözyaşlarım