İsimlerini anmak bile birçoğumuza ürperti verir. Öyle uluorta söylemekten sakınırız da üç harfliler der, konuyu çarçabuk kapatmaya yelteniriz. Neme lazım, iyi saatte olsunlar. Neden mi? Çarpılmaktan, tasalluttan korktuğumuzdan belki....

En sonda söylenecek sözü başta söylemek pek makbul değildir. Adamı gülünç ve haksız duruma düşürür. Fakat ben, sessiz ve ezici Mardin kamuoyu adına söyleyeyim yine de: 'Mardin sahipsiz şehir be kardeşim!”            ...