Biraz fırtınalıdır,

Biraz da acıklı.

Sormayın isterseniz

Gerçi sormanız bir şeyi değiştirmez ya?

Dilerseniz kurun mahkemelerinizi,

Hatta dipsiz olsun tüm zindanlarınız.

Ya da sorun dilerseniz

Ama cevapsız  kalır tüm sorularınız.

Ha sevdim mi derseniz?

EVET !

Kimsenin sevemeyeceği kadar mı?

YİNE EVET

Sonrası mı?

İşte bunu sormayın.

İlk zamanlar gücenirdi ufaktan yüreğim,

Kimi zaman da mıh gibi çakılırdı lafları!

Hatta adına beddua deyin.

Ya da aman adını siz koyun.

Birdi, üçtü, beşti,

Ama arkası kesilmez oldu sancılarımın.

Bazen gece yarısı, bazen gün doğumunda

Bazen de gün batımında.

Ama en iyi bildiğim şey;

Hep tekrar etmesiydi sancıların.

Sizin gibi benim de yüreğim var,

Sevdin mi derseniz?

ÇOOK

Aşık mıydın?

YİNE ÇOOK.

Ya sonrası mı?

Sormayın isterseniz.

Cevapsız kalır tüm sorularınız.

Gurur mu?

Bilemem orasını.

Zamanla kalbim de acımaya başladı.

Hani benim dışımda;

Sanki herkes iyiydi,

Anlayışlıydı,

Hatta sevecen ve doğru sözlüydü.

Ben mi?

Kaba ve sevgisiz.

Hatta sevmeyi bile beceremeyen.

Buna da eyvallah.

Taşımıyor artık bedenim,

Her yerim arıza vermeye başladı.

70 model araba gibi.

Bir yeri tamir ederken,

Bir başka yerden patlıyordu.

Gurur mu?

Bilemem orasını işte.

Eskiden canım yanıyordu,

Şimdi ise yüreğim.

Ya da her yerim işte.

Ne bileyim?

İtiraf mı?

Yüzümde patlayan sille.

Ya sonra?

Orasını boş verin işte.

Ne kadar sürer daha?

Onu da bilemem ya.

İşte böyle bir şeydi,

Bizim hikayemiz.