BİTMEYECEK BİR BAŞLANGICA…

Sana uzaktan  bakarken kendimi gizinde buluyorum. Belki ben oradayım ya da olmak istediğim yerde, gözbebeklerinde… Kendimi  sana  saklıyorum  en  umarsız  gecelerde  tenimin  her  zerresini   keşfet. Sen tenimde  gezinirken, ben  sende   eriyorum. Sana en  dibinden  sesleniyorum  kalbimin. En  derinine  iniyorum  bakışlarının. Orada seni ömrümden  çıkardıklarında, kocaman  bir  zamansızlık  kokacağım  biliyorum.
          Keskin bir bıçağın ruhuma  saplanışını  seyrederken, dürüstlük  abidesi  olarak  yok  edeceğim  acının  verdiği  dayanılmazlığı. Acı da  çirkefleşecek  bize  meydan  okuyamadığı  için. Bu  kenti  yıkıp  yepyeni, taptaze  hayaller  inşa  edeceğim. Rüya  dolu  bir şehir  yaşayacak. Bir   kuytu  köşede  bir  zamanlar  yalanlara  sığınmış; ama  şimdi  bitap  düşmüş  yürekler  sızlanacak.
          Oysa şimdi  şaraplaşıyor   aşktan  kalan  her  yudum. Her  yudumu  tadına  vara  vara  içine  çektiğinde, kızıllaşıyor  şarabın  kırmızısı. Bensizken  gittiğin  yerler  mi  bozdu  sendeki  aşkın  rengini; yoksa  renklerin   efendisinin  mi  bozuldu  büyüsü?
           Elinden  ne  gelirdi  ki! Aşk  denildi  mi  dağladılar  yüreğini  her  sevgilinin. Meydan  okunmalıydı, zırhlar  kuşanılıp  çıkılmalıydı yokluğu  yaşatan  kurak  topraklara. Bir  debdebe  yaşanmalı, sevenler   galip  çıkmalıydı  ayrılık  meydanlarında. Aşkın  sesi  yankılanmalı, yıllardır  ihanetlerle  süslenmiş  yüreklerin  kulak  pası  silinmeli, aşk  gözü  açılmalı, kendilerinden  utanmalı  aşktan  bihaber   yürekler. Bir daha  olmamalı  ayrılık  yalnızlığın çorak  topraklarında. Bütün  bunlar   olurken  bir  aşktan  daha  galip  çıkmanın  mutluluğunu  tadacağız  böylece.       
     İşte  o  zaman  biten  her  gecenin  sonunda, bitmeyecek  bir  başlangıca  döneceksin  sen sevgili.  

YORUM EKLE