Şimşekler çakıyor beynimde. Umutlar tükeniyor ellerimde. Kaybedecek bir şey kalmadı artık. Ne yapsam nafile... Yüzüm donuk, sesim titrek, boğazım düğümleniyor sana aşkımı haykırmak isterken. Darmadağın bir maziden arta kalan pişmanlıklarımla baş başayım şimdi.
Hüzün benliğimde, kocaman bir acı var içimde. Zaman tükeniyor ıssız yüreğimde. Dayanacak gibi de olmayacak sensizliğin buruklaştırdığı yürek sızımı dindirmem.
Sonu mutlulukla biten günlerin ardından ansızın gelen terkedişler... Masal tadında yaşanacak aşkların son bakışı olmuş yalnızlıklar... Her terk ediş, her yalnızlık, bana seninle geçirdiğim günlerin pişmanlığını yaşattı. Her sevincim bir hüznü doğurdu. Her kavuşmam buruk bir elvedayı...
Alışamadım yürek yaralarımı hatıralarınla örtmeye. Çıkmaz sokakta yolunu bulamayan bir çocuktu aşk bize. Hiç başaramadık çıkmaza giren bir aşkı bitirmeyi. Hiç anlayamadık olmayacağını bile bile vazgeçip aşka yol vermeyi.
Yıllarca bulanık sularda yol aldık seninle. Zannettik ki temiz sularda yolculuk yaptık. Zannettik ki aşkın ihtirasına kapılmadık. Yüzünde yüzümü görmek, teninde tenimi hissetmek isterken, terk edişinle yokluğunu tattım. Ayrılığın acı tadı dolanıyor damarlarımda artık.
Yüreğim sessiz, gözlerim çaresiz, dudaklarım sensiz... Bir umut bekçisi oldum senden sonra. Nasıl bakarım da avunurum diye bakıyorum el ele tutuşan aşıklara. Her gördüğüm anıları anımsatıyor bana. Biliyorum bir kez vazgeçildi mi dönüşü olmaz bu gidişin. Aşka her merhaba deyişimin ardından bir elveda...
Ben artık sonu gelmiş, susuzluktan dudağı çatlamış aşklara ayrılık duraklarında veda eden biri olmak istemiyorum. Ben artık yaralı aşkların yaralarını saran bir tabip olmak istemiyorum. Ben sonsuzluğa açılacak bir aşka tüm benliğimle evsahipliği yapmak istiyorum.
Hüzün benliğimde, kocaman bir acı var içimde. Zaman tükeniyor ıssız yüreğimde. Dayanacak gibi de olmayacak sensizliğin buruklaştırdığı yürek sızımı dindirmem.
Sonu mutlulukla biten günlerin ardından ansızın gelen terkedişler... Masal tadında yaşanacak aşkların son bakışı olmuş yalnızlıklar... Her terk ediş, her yalnızlık, bana seninle geçirdiğim günlerin pişmanlığını yaşattı. Her sevincim bir hüznü doğurdu. Her kavuşmam buruk bir elvedayı...
Alışamadım yürek yaralarımı hatıralarınla örtmeye. Çıkmaz sokakta yolunu bulamayan bir çocuktu aşk bize. Hiç başaramadık çıkmaza giren bir aşkı bitirmeyi. Hiç anlayamadık olmayacağını bile bile vazgeçip aşka yol vermeyi.
Yıllarca bulanık sularda yol aldık seninle. Zannettik ki temiz sularda yolculuk yaptık. Zannettik ki aşkın ihtirasına kapılmadık. Yüzünde yüzümü görmek, teninde tenimi hissetmek isterken, terk edişinle yokluğunu tattım. Ayrılığın acı tadı dolanıyor damarlarımda artık.
Yüreğim sessiz, gözlerim çaresiz, dudaklarım sensiz... Bir umut bekçisi oldum senden sonra. Nasıl bakarım da avunurum diye bakıyorum el ele tutuşan aşıklara. Her gördüğüm anıları anımsatıyor bana. Biliyorum bir kez vazgeçildi mi dönüşü olmaz bu gidişin. Aşka her merhaba deyişimin ardından bir elveda...
Ben artık sonu gelmiş, susuzluktan dudağı çatlamış aşklara ayrılık duraklarında veda eden biri olmak istemiyorum. Ben artık yaralı aşkların yaralarını saran bir tabip olmak istemiyorum. Ben sonsuzluğa açılacak bir aşka tüm benliğimle evsahipliği yapmak istiyorum.
Bu da sensiz mümkün olmayacak, biliyorum sevgili.